Autoriteit Financiële Markten

De Autoriteit Financiële Markten, AFM, heeft een onderzoek gedaan naar de manier waarop vermogensbeheerders beslissingen nemen over de selectie van beleggingsfondsen. AFM is een belangrijke autoriteit als het aankomt op het toezicht op de gang van zaken binnen de financiële markten sinds 2002. Uit het onderzoek bleek dat veel vermogensbeheerders hun fondsen kiezen op basis van ongeldige gronden. Dat betekent, voor vermogende particulieren die hun vermogen laten beheren, dat ze kritisch moeten zijn tegenover hun vermogensbeheerder, die wellicht niet het beste fonds kiest of op basis van verkeerde selectiecriteria een fonds opneemt.

Het kiezen van het juiste beleggingsfonds

Het kiezen van het juiste fonds door een vermogensbeheerder is geen gemakkelijke opgave. Er moet rekening gehouden worden met de rendementen en de risico's die een fonds met zich meebrengt. En het rendement en de risico's verschillen sterk van fonds tot fonds. In een artikel van Morningstar wordt het voorbeeld genoemd van twee fondsen met aandelen in opkomende markten. Het ene fonds, First State Global Emerging Markets Fund, had een rendement van 14,3 procent per jaar gehad, tegen een standaarddeviatie van 16.3%. Het andere fonds, Allianz Global Emerging Markets Equity Fund, had een rendement van slechts 7,8% per jaar, tegen een standaarddeviatie van 21,2%. Het eerste fonds had dus een aanzienlijk hoger rendement, tegenover een lager risico. Het is aan vermogensbeheerders om het juiste fonds te kiezen, gezien de grote variatie in rendement.

Een beleggingsfonds kiezen

Onderzoek van de AFM naar het selectiebeleid van beleggingsondernemingen, toont enkele redenen waarom beheerders voor bepaalde fondsen kiezen. Sommige vermogensbeheerders kiezen fondsen met een hoog verwachtingsrendement. Dit gaat echter vaak samen met een hoog risico. Het is daarom belangrijk als vermogensbeheerder een uitgebreide kwalitatieve en kwantitatieve analyse te maken om zo het beste beleggingsfonds te kunnen selecteren. De fout die veel vermogensbeheerders echter maken, is te lang trouw te blijven aan fondsen.

Te lang trouw blijven aan een fonds

De koers van een fonds kan over de jaren heen ontwikkelingen doormaken. De AFM pleit daarom voor kwantitatieve en kwalitatieve analyses van fondsen. Kwantitatieve analyses dienen om inzicht te verschaffen in de omvang, de prestaties over een bepaalde tijdsperiode en de liquiditeit van een fonds. Kwalitatieve analyses dienen om inzicht te verschaffen in onder andere de beleggingsstijl en risicomanagement van een fonds. Een vermogensbeheerder moet zijn fondsen blijven controleren. Als er even een tegenvaller is, mag dat geen reden zijn om uit het fonds te stappen, maar als langetermijnresultaten aantonen dat een fonds niet meer goed functioneert, dan moet dit fonds verlaten worden. Als vermogensbeheerders voortdurend zorgen voor goede analyses van de fondsen, kan het worden vermeden dat vermogens worden geïnvesteerd in fondsen die niet langer aan de criteria voldoen. Wie zijn vermogen laat beheren moet dus opletten welke criteria de vermogensbeheerder hanteert. De vermogensbeheerder moet de fondsen blijven toetsen, en niet blijven hangen bij een fonds dat slechts eenmalig goed uit de test gekomen is.