Vermogensbeheerders moeten toegevoegde waarde uitleggen

Vermogensbeheerders moeten toegevoegde waarde uitleggen

Voor veel mensen is alles wat met het beheren van geld te maken heeft zwarte magie. Vermogensbeheerders ontlenen hieraan hun bestaansrecht. Zij geven de klant houvast bij het maken van lastige financiële keuzes. Tot voor kort lieten vermogensbeheerders zich hiervoor betalen door middel van provisies.

Minister Dijsselbloem van Financiën heeft daar een einde aan gemaakt, door per 2014 een provisieverbod in te stellen.

Terecht. Provisies zijn voor de klant net zo goed zwarte magie als het vermogensbeheer zelf. Net zoals een schilder wordt betaald voor het opknappen van een huis en niet voor de afzonderlijke kwastbewegingen, wordt een vermogensbeheerder voortaan betaald voor het beheren en adviseren als geheel en niet voor de afzonderlijke beleggingstransacties.

Vermogensbeheerders moeten voor het eerst gaan nadenken hoeveel ze eigenlijk waard zijn en hoe ze hun tarieven aan klanten kunnen uitleggen.

Kosten en baten vermogensbeheerders

Ook de klant gaat nu nadenken over wat de adviezen of handelingen van de vermogensbeheerder eigenlijk waard zijn. Daarbij gaat de aandacht vooral uit naar de kosten. Natuurlijk is het belangrijk dat de vermogensbeheerder de kosten laag houdt, maar de klant zou ook moeten kijken naar de professionele kwaliteiten van de beheerder.

De vraag is nu, wat die kwaliteiten zijn. Het gaat er in elk geval niet om of de vermogensbeheerder een goede koffiedikkijker is. Uit verschillende wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat veel professionals in staat zijn om op korte termijn betere beleggingsresultaten te halen dan statistisch valt te verwachten op basis van algemene beurstrends.

Maar ook blijkt dat de beleggingsresultaten van professionals op langere termijn (drie tot vijf jaar) helemaal niet zo veel afwijken van het gemiddelde koersverloop op de beurs. Volgens een onderzoek waarover in 2012 werd bericht in het wetenschappelijke tijdschrift Financial Management doen hoge transactiekosten de meerwaarde van een professionele vermogensbeheerder grotendeels teniet.

De baten van professioneel vermogensbeheer liggen dus op een heel ander vlak dan de transactiekosten. Dit is een krachtig argument om beheer van het vermogen als dienst op zichzelf te zien, met een eigen tarief waarin de transactiekosten niet langer worden doorberekend aan de klant.

Doe-het-zelvers nemen te veel risico

Het ligt voor de hand om te denken dat het inhuren van een vermogensbeheerder geen zin heeft, als hij op langere termijn toch niet veel beter presteert dan het gemiddelde koersverloop.

Je zou verwachten dat internetbeleggers met doe-het-zelven net zo goed het gemiddelde resultaat kunnen halen. Zoals wel vaker in het leven is de werkelijkheid echter weerbarstig. Doe-het-zelvers hebben in hun jacht op korte-termijnsuccessen de neiging om vaker te handelen dan professionals, waardoor ze meer transactiekosten maken en per saldo slechtere resultaten boeken.

Dit zal na het provisieverbod niet veranderen. Nog belangrijker is dat een vermogensbeheerder niet alleen kijkt naar het gemiddeld te verwachten resultaat, maar ook naar het risico op ongunstige afwijkingen van het gemiddelde. De professional zorgt ervoor dat bepaalde beleggingsrisico’s worden voorkomen.

Uit onderzoekingen blijkt dat vermogensbeheerders beter dan doe-het-zelvers de risico’s laag houden door te kiezen voor bijvoorbeeld meer obligaties of een betere spreiding van de risico’s over verschillende beleggingen zonder hoge correlatie. Dit is de belangrijkste toegevoegde waarde van een professionele vermogensbeheerder: risicomanagement.

Een vermogensbeheerder kijkt verder

Beleggen is voor een deel een kwestie van het gunstigste moment afwachten om te handelen. Tijd is daarom een belangrijke factor. Naarmate een belegger ouder wordt, blijft er minder tijd over. De resultaten moeten binnen een bepaalde termijn behaald worden.

Een professionele vermogensbeheerder heeft hier oog voor en beperkt de beleggingsrisico’s zodanig dat statistisch op voldoende korte termijn een gunstig resultaat valt te verwachten.

Een doe-het-zelver kan zichzelf in de vingers snijden door gericht te blijven op hoge rendementen en geen acht te slaan op de korter wordende resterende tijd.

Zo zijn er meer valkuilen die een professionele vermogensbeheerder weet te vermijden.

Denk aan een jonge ondernemer die een prima beleggingsportefeuille heeft maar die vergeet zijn nabestaandenpensioen te regelen. Ook dit verder kijken geeft wezenlijke meerwaarde aan een professionele vermogensbeheerder.

Vermogensbeheerders risicomanagementVermogensbeheer is teamwerk

De AFM (Autoriteit Financiële Markten) geeft in enkele leidraden aan dat niet alleen gekeken moet worden naar de risico’s die de belegger bereid is te nemen, maar ook naar diens financiële positie.

De vermogensbeheerder moet in objectieve getallen vastleggen wat de doelstellingen van de belegger zijn, en de haalbaarheid van die doelstellingen bewaken. Voor een gedegen beleggingsadvies is zowel de brede visie van een onafhankelijk adviseur nodig als de specialistische kennis van een beleggingsprofessional.-


Wat je mogelijk ook interessant vindt is:

De mythe van actief beleggen
{"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
>